تعریف هوش فضایی- Spatial Intelligence
هوش فضایی با نام های دیگر هوش دیداری-تجسمی،هوش مکانی و هوش تصویری شناخته می شود.
توانایی تصور یا تجسم در ذهن فرد از موقعیت‌های اشیاء، شکل‌های آن‌ها، روابط فضایی (مکانی) آن‌ها با یکدیگر و ایجاد تصاویر ذهنی و اندیشیدن، رویاپردازی جهت حل مسائل و مشکلات از ویژگی های هوش فضایی می باشد.
بعضا هوش فضایی رو به اشتباه فقط به فعالیت های هنری منسوب می کنند در حالی هوش فضایی در بسیاری از رشته ها کاربرد دارد.
یک فوتبالیست یا ورزشکار ورزش های توپی از هوش فضایی خود برای هدف گیری استفاده می کند خیلی از این صحنه ها مخصوصا در فوتبال دیدیم بازیکن پشت به دروازه ضربه می زند و هیچ دیدی نسبت به دروازه ندارد، و توپ وارد دروازه می شود. این ورزشکار برای انجام این کار از هوش فضایی خودش استفاده می کند.
یک پزشک جراح بعضا به نقاطی از بدن دسترسی و دید ندارد و با تجسم خودش آن قسمت را عمل می کند.
یک مهندس تصور می‌کند که چگونه نیروهای مختلف ممکن است در طراحی یک ساختار تأثیر بگذارد.
یک راننده هوش فضایی خود را در پارک کردن اتومبیل یا رد شدن از یک فضای تنگ و سبقت گرفتن از سایر ماشین ها به کار می گیرد.
از جمله افراد مشهوری که دارای هوش فضایی بالایی هستند، عبارتند از :
ویژگی ها و مشخصات
این هوش مستلزم شناسایی رنگ،خط،شکل،فرم،فضا و رابطه ای است که میان این عوامل وجود دارد و توانایی تجسم و بازنمایی گرافیکی افکار مکانی-بصری را شامل می شود.
افرادی که دارای هوش فضایی زیاد هستند حساسیت دقیقی در مشاهدة جزئیات دارند و می توانند عقاید خود را به صورت گرافیکی به وضوح ببینند، نقاشی و یا طراحی کنند و خود را به آسانی با فضای سه بعدی تطبیق دهند.
از منظری دیگر این هوش به معنای درک درست جهان به صورت مکانی-بصری)مثلاً از سوی
شکارچی و راهنما( و ایجاد تغییر در این ادراک)مثلاً از سوی طراح داخلی، معمار، نقاش یا مخترع)
ویژگی های دانش آموزانی که هوش فضایی بالایی دارند؛
*از انجام فعالیت های هنری لذت می برد.
*در طراحی مهارت دارد.
*به دیدن فیلم،اسلاید و سایر نمایش ها علاقه نشان می دهد.
*از حل معما و مسائل دشوار لذت می برد.
*می تواند اشکال سه بعدی جالبی را بسازد.(مانند خانه های ساخته شده به وسیله لگو)
*هنگام خواندن، از تصاویر، مطالب بیشتری می آموزد تا از کلمه ها.
*به خط خطی کتاب و برگه های خود می پردازد.