دوره جامع استعدادیابی دانش آموزان

متاسفانه پایه سیستم آموزشی مدارس ما بر اساس دو زمینه هوشی ریاضی-منطقی و کلامی زبانی بنا نهاده شده است. لزوما دانش آموزانی که در مدارس نمره های بالاتری کسب می کنند و عملکرد بهتری نسبت به سایر دانش آموزان دارند، در خارج از مدرسه انسان موفقی نیستند.  

از طرفی دانش آموزانی که در آزمون های مدرسه نمره پایینی کسب می کنند به نوعی احساس حقارت می کنند و اگر توانمندی های دیگری هم داشته باشند آنها  را بروز نمی دهند،انگیزه تحصیلی ندارند و با اکراه به مدرسه می آیند. بازهم متاسفانه دانش آموزانی که دارای این دو زمینه هوشی هستند فقط 25 درصد کل دانش آموزان را تشکیل می دهند و عملا مدارس ما برای 75 درصد دانش آموزان هیچ برنامه ای برای پیشرفت و موفقیت آنها در آینده ندارند. 

حتما این جمله معروف از انیشتین را شنیده اید که می گوید: اگر ماهی را بر اساس توانایی‌اش در بالا رفتن از درخت قضاوت کنید، ماهی تمام عمرش را با این باور زندگی می‌کند که یک کودن است! بیشتر دانش آموزان در مراکز آموزشی ما، ماهی‌هایی هستند که مدام برای پرواز کردن تشویق می‌شوند؛ بسیاری از آن‌ها بخش زیادی از عمرشان را صرف آموختن پرواز می‌کنند؛ تمام اصول و قواعد پرواز کردن را یاد می‌گیرند ولی در نهایت دستاوردشان چیزی جز باله‌های شکسته‌ و غلت زدن روی خشکی نیست. 

در آخر هم تبدیل به موجودی می‌شوند که نه قورباغه است نه پرنده! موجودی که هم آب را از دست داده، هم خشکی. کشف استعداد، حلقه‌ی گم شده‌ی جامعه و فضاهای آموزشی است. هدف ما از طراحی این دوره کشف زمینه های هوشی و استعدادهای دانش آموزان است تا مدیران مراکز آموزشی، با آگاهی کامل بتوانند تک تک دانش آموزان را به بهترین خودشان در حوزه مربوطه تبدیل کنند.